Januari!
Het was een stille maand met veel fijns.
Ik kom er de laatste jaren steeds meer achter wat voor mij werkt in januari. Een beetje meebewegen met de seizoenen doet voor mij echt wonderen. En dan blijkt januari dus eigenlijk een maand waarin veel mag, maar niet zo bar veel hoeft. Mijn reikwijdte niet te groot, voorzichtig de blik naar voren, maar vooral waarnemen en intunen, niet per se Grote Stappen.
Dus nou. Ik had mijn werk extra rustig gepland en hield mijn opdrachtwerk nog even op pauze. Ik vulde de webshopvoorraden aan, zette tweederangs setjes in de webshop, liet twee posters drukken van ontwerpen die ik tot nu toe alleen als kaart had. En ik mijmerde eens wat over dat nieuwe jaar. Ik zette een paar voorzichtige lijnen uit om verder te verkennen.
En omdat januari nou eenmaal wel echt een donkere en koude maand is, telt – als je het mij vraagt – zelfzorg dubbel. Dus ik voedde mezelf met wat mij voedt: muziek, poëzie, religie, fijne plekken. De maand begon enigszins per ongeluk met twee concerten op rij en dat herinnerde me er weer aan hoe goed dat soort dingen me doen.
En wat me ook voedde: een stilteretraite in het klooster van Huissen. Jeetje zo fijn. Een paar dagen heel dichtbij mijn kern. Op mijn laatste dag las ik mooie zinnen van Henri Nouwen die ik beaam: “In deze stilte verlies je je krampachtigheid en ontdek je jezelf als iemand die er ook mag zijn, samen met andere dingen en andere mensen. Dan ervaar je dat veel kan, maar veel niet hoeft.”
De retraite had een programma met – behalve meditatie en yoga – ook veel creativiteit, dus ik kwam thuis met een collage. En een klankschaal, want ineens vielen er wat dingen op hun plek en zocht ik in het klooster een klankschaal uit. 🙂
En ik weet niet of je dat herkent, maar januari is bij mij ook zo’n maand waarin ik makkelijk nog wat dingen opruim en iets nieuws aanschaf. Meuk eruit, kwaliteit erin. Niet in het wilde weg, maar van die aankopen die al een tijdje in de lucht hangen. Zoals éindelijk dat oranje koffiezetapparaat. (De marktplaatsgoden waren ons gunstig gezind!) En een hele fijne nieuwe tas, die niet groot is maar waar toch eindeloos veel in past. Ha.
Dus dat was mijn januari. Nu begint februari! Dan is het nieuwe jaar zeg maar écht begonnen. Tijd voor wat meer structuur en een beetje meer actie in taxi. Ook niet verkeerd.
PS Even geen muziektip, maar wel een boekentip! Of eigenlijk twee: Juniper van Monica Furlong was fijn. En ik genoot ook erg – net als de rest van de mensheid – van Al het blauw van de hemel van Mélissa Da Costa.
